آفت بزرگ قرائت‌های متفاوت دینی در فضای مجازی، ورود مغالطه و شبهات‌ است 

یک روحانی وبلاگ نویس آفت بزرگ تولید محتوای متکثر با خوانش‌های متفاوت در فضای مجازی را، ورود مغالطه و شبهات در این زمینه دانست. وی احتیاج به یک نیاز‌سنجی و مخاطب‌شناسی فراگیر در جهت عمق بخشی به مفاهیم دینی را با اهمیت تلقی کرد.

به گزارش قرآن بلاگ به نقل از خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)، حجت الاسلام «قاسم میر شکاری»، بلاگر «منبری در فضای مجازی»، درباره معیار و مصداق استانداردهای‌ تولید محتوای دینی و قرآنی در فضای مجازی گفت: در تهیه و استفاده از مطالب دینی پدیدآوران و مخاطبان باید به این نکته توجه کنند که ابزاری مانند منطق برای درست فکر کردن است.

وی اظهار کرد: اصل عقلی رجوع به متخصص، ما را به این نکته رهنمون می‌کند که باید در تهیه محتوا و متون دینی به افراد متخصص و مجتهد در علوم دینی رجوع شود.

این روحانی وبلاگ‌نویس توضیح داد: زمانی نظارت بر فراورده‌های دینی کار امکان‌پذیری بود، ولی امروزه با پدیده فضای مجازی نظارت و کنترل مصداق عینی ندارد؛ هر چند که با فیلترینگ گوشه‌ای از این فعالیت‌ها را بتوان کنترل کرد، ولی باید علم از مجرای صحیح و واقعی به‌دست آید.

او در این زمینه مثالی آورد و تصریح کرد: به عنوان مثال اگر کسی بگوید: در باز است، باز پرنده است، پس در پرنده است؛ ظاهر این قیاس درست است ولی کسی که با منطق آشنایی دارد متوجه می‌شود که شکل قیاس صحیح است و حد وسط یکی نیست.

او ادامه داد: این مغالطه را اهل فن می‌فهمد که باز در صغری با باز در کبری یکی نیست و اکثر شبهات به همین ترتیب شکل می‌گیرد، پس آفت بزرگ در ظهور محتوای دینی در فضای مجازی آن هم با تکثر و قرائت‌های متعدد ورود مغالطه و شبهات در این زمینه است.

وبلاگ‌نویس «منبری در فضای مجازی» اضافه کرد: از طرف دیگر باید مبلغ دینی محتوای دینی را به شکل کاربردی تحویل مخاطب دهد. یعنی باید مخاطب‌شناسی دقیقی صورت گیرد و مسایل دینی ضمن اینکه بار علمی قوی داشته باشند در قالب‌هایی ارایه شوند که مورد استفاده و پسند مخاطبان قرار گیرند.

میرشکاری خاطر نشان کرد: مخاطبان وظیفه دارند از مطالب دینی‌ استفاده کنند که حاصل تحقیقات متخصصان دینی و یا تحت نظر آنها باشد.

وی افزود: پدیدآورندگان مطالب دینی باید محتوای دینی را در قالب‌های به‌روز و کاربردی ارایه دهند تا مخاطب توان و تمایل استفاده از آنها را داشته باشد.

وی با تأکید بر این‌که گرایش مردم در زمینه احکام به استفتائات مراجع بیشتر از رساله عملیه است، بیان کرد: بهترین روش برای شناخت نیازهای مخاطب تشویق مخاطب به پرسش‌گری است زیرا نیازهای مخاطب سرچشمه سؤالات او است.

این کارشناس فضای مجازی گفت: حرکت‌های گسترده‌ای در به‌کارگیری روش‌های جدید در فضای مجازی برای تبلیغ آموزه‌های دینی صورت گرفته ولی احتیاج به یک نیاز‌سنجی و مخاطب‌شناسی فراگیر در جهت عمق بخشی به حرکت‌ها احساس می‌شود.

میرشکاری با تأکید بر این‌که کارهای موازی در تولید محتوای دینی و قرآنی در فضای مجازی هم محاسن و معایبی دارد، درباره نواقص آن اظهار کرد: از جمله عیوب این موضوع ضایع شدن سرمایه‌ها در موضوعات مشابه و غافل ماندن از موضوعاتی است که باید به آنها پرداخته می‌شد.

وی همچنین به محاسن این مقوله اشاره و اضافه کرد: هر وبلاگ یا وب‌سایت مخاطبان خاص خود را دارد و ممکن است اقبال و گرایشی که به وبلاگ‌ها می‌شود به سایت‌ها نشود.

او درباره دیگر محاسن موازی‌کاری در فضای مجازی گفت: با لینک و پیوند دادن مخاطبان به سایت‌های معتبر و اصلی می‌توان واسطه‌ای شد برای این‌که افراد به سرچشمه منابع رهنمون شوند.

بلاگر «منبری در فضای مجازی» نقش دولت در گسترش این پدیده را بسیار زیاد دانست و تصریح کرد: در ایجاد زیر ساخت‌های مناسب سخت‌افزاری و نرم افزاری مثل افزایش سرعت اینترنت و ارزان‌تر شدن هزینه، و چه در حمایت‌های مالی از افراد و مجموعه‌ها و مؤسسات فعال در این زمینه دولت نقش اساسی و مهمی دارد.

میرشکاری در پایان از تمامی فعالان در فضای مجازی خواست آشکارا وارد فضای مجازی شده و مشخصات حقیقی خود را بیان کنند، نه اینکه با اسامی و عناوین مستعار وارد این فضا شوند، چراکه وقتی مخاطب شخصیت واقعی مدیر وبلاگ یا وب‌سایت را بداند بهتر به او اعتماد می‌کند. 

    وبلاگ منبری در فضای مجازی را اینجا ببینید!